Napomknięcia o The Opposition przewijały się już w kilku recenzjach na tym blogu, nigdy jednak nie pojawił się tutaj pełnoprawny tekst na ich temat. Najwyższa pora to zmienić, bo to dość ciekawy projekt. Ciekawy choćby już ze względu na to, że zdają się od lat tkwić konsekwentnie i wygodnie w swojej niszy. Zespół powstał w 1979 roku, a dwa lata…
post punk
Dzisiaj naprawdę bierzemy sobie do serca nazwę tego bloga, bowiem jest bardzo duża szansa, że nie słyszeliście o zespole, którego płycie będzie poświęcona ta recenzja. Oczywiście szeroko pojęty „darkwave” (czy też, jak niektórzy zwykli mówić, „gravewave”) to raczej nie materiał na mainstreamowe hity, jednak sporo zespołów tworzących w tym klimacie zdobywa jakąś popularność przynajmniej w swojej niszy. A jednak wywodzące…
Wczasy wracają po ponad trzech latach z nowym materiałem. Choć tekstowo i brzmieniowo to kontynuacja motywów z debiutu, nie można zarzucić tu wtórności czy zmęczenia materiału. Ciężko jednoznacznie określić twórczość Wczasów pod względem gatunku – na Bandcampie widnieją takie tagi, jak „post-punk”, „coldwave” czy „shoegaze”, i choć każdą z tych rzeczy da się tu po trochu usłyszeć, to w żadną…
Córki to zespół, który wydał mi się najbardziej zaskakujący w 2018 roku. Skoro nie było tu na ten temat mowy, to tym bardziej warto o nich przypomnieć. Należy wręcz. Na ostatniej płycie dali piękny horror. Odkąd ukazało się „You Won’t Get What You Want”, wysłuchałem jej więcej niż potrafię zliczyć, a już od dawna nie leży w mojej naturze nałogowe…
Wydany w kwietniu gitarowy, dość pogodny singiel “Ellipsis” (wraz z teledyskiem utrzymanym w typowej dla projektu kolorowej, VHS-owej estetyce) zapowiadał, że Deb Demure nie zamierza powielać brzmienia z “The Demonstration”. Jeśli “The Demonstration” miało być ich “Floodlandem”, to “Modern Mirror” musiałoby w tej analogii być “Vision Thing”. Ale spokojnie, to wciąż dość daleko idące porównanie i Drab Majesty nie odchodzą…
Nie słuchasz współczesnej polskiej muzyki? Uważasz, że nie mamy ciekawych zespołów? Cofnijmy się zatem do lat 80., kiedy polska muzyka zdecydowanie miała się czym pochwalić… Nie żebym uważał, że współcześnie nie ma powodów do dumy. W kategorii „Polak potrafi” nieraz przekonywaliśmy na tym blogu, że jest zgoła inaczej. Tym razem jednak wrócimy do przeszłości. Wciąż bowiem uważam, że to naprawdę…
Co jest nie tak z tymi współczesnymi gotami? Wystarczy obejrzeć „Control” Antona Corbijna, by przekonać się, w jakich mrokach beznadziejnej klasy robotniczej rodziły się niegdyś najmroczniejsze dźwięki. Czemu kolejna najpiękniejsza fala gotyku napływa znad wybrzeża Pacyfiku? Może tym razem to nie bieda i szara codzienność sprowadza artystów na łono post punku i nowej fali, a właśnie znudzenie konsumpcjonizmem, hedonistycznym materializmem…
Kiedy tak nieśmiało nadchodzi lato, niespodziewanie uderzają jeszcze szare, deszczowe dni. To idealna pora na „Music for the Masses”, Opposition czy Ayę RL. W zeszłym roku doskonale mi się w tę porę wpasował The Soft Moon. W tym dostałem wyczekiwany debiut Aviaries. Aviaries, czyli ptaszarnie (a nie – jak niektórzy by pewnie kojarzyli – awiatorzy czy inne awiacje). Na nieśmiertelnej…
Trywialna historia: mężczyzna, butelka, …ska, która dopiero odzyskała wolność. On między wojną z jednym wierszem, a miłością z drugim, która być może też przerodzi się w wojnę, zakłada zespół. To miasto jeszcze nie było jego, lecz gdy zagrał w nim swój pierwszy koncert, docenili go zarówno Wisława Szymborska, jak i Czesław Miłosz, siedzący w pierwszym rzędzie. Tak rodziła się legenda…