Od samego początku spodziewałem się, że to będzie niesamowity wieczór – nie podejrzewałem jednak, że jego niesamowitość rozpocznie się już w drodze na koncert. Jeśli czytaliście mój wywiad z Luisem, to na pewno pamiętacie, o jakim filmie mi opowiedział – historii Ritchiego Valensa, „La Bamba”. Siedząc w tramwaju rozmyślałem, co to się zaraz będzie działo, aż nagle moich uszu dobiegła…
post punk
Jak na gościa, który śpiewa rzeczy w stylu Zabierz mnie daleko stąd, bym uciekł od siebie samego, bo urodziłem się by cierpieć, Luis Vasquez okazał się całkiem sympatycznym i otwartym rozmówcą. Porozmawialiśmy sobie o jego doskonałym ostatnim albumie, „Deeper” (sprawdźcie naszą recenzję), filmach, Berlinie, koncertach i paru innych rzeczach. Zawsze przedstawiałeś The Soft Moon jako swój solowy projekt, który ma…
For a guy who sings things like Take me far away / to escape myself / I was born to suffer, Luis Vasquez turned out to be a really nice and forthcoming interlocutor. We’ve talked about his brilliant last album „Deeper”, Berlin, films, gigs and lots more. You always presented The Soft Moon as your solo project which main goal…
Goth ist tot. Jest martwy niczym Bela Lugosi – and no one cares. Spośród jego dawnych twórców ci, co mieli odrobinę klasy, pokończyli kariery lata temu, ograniczyli je do koncertowania albo po prostu poumierali. Ci uparci poszli w tak zwaną „techniawkę” i inne parkietowe łupanki. W drugiej dekadzie XXI wieku jeśli ktoś przejawia w swojej twórczości umiłowanie do mroku, będzie się skrywał…
The Church to jeden z tych zespołów, których często nie kojarzą nawet najlepiej zorientowani weterani post punku i nowej fali. Może dlatego, że ciężko tak naprawdę ich muzykę klasyfikować w ten sposób, zwłaszcza że chętnie skręcili w stronę dreampopu, a jeszcze później nawet progresywnych psychodelii. A może po prostu dlatego, że nie funkcjonowali w UK, gdzie było największe wzięcie na…
Wszyscy znamy takie historie z filmów czy książek, część z nas może zna bądź znała takie jednostki osobiście, a może nawet ktoś z nas był takim kimś. Wyalienowany wrażliwiec, odludek, totalnie przeciętny uczeń, nie zwracający uwagi żadnego z rówieśników. Siedzący w ostatniej ławce, zawsze samotnie w tym samym miejscu. Po latach koledzy z klasy nie byliby w stanie powiedzieć o…
Swans to jeden z zespołów goszczących na mojej liście „do zobaczenia na żywo przed śmiercią albo rozpadem zespołu/mnie/łotewer”. Tak się miło złożyło, że w tym roku łaskawy Michael Gira ogłosił trzydniową trasę po naszym pięknym kraju kwitnącej cebuli. Dodatkowo okazało się, że jeden z tych koncertów odbędzie się w moim mieście. I oto jestem. A w zasadzie byłem. Byłem, widziałem, słyszałem, ogłuchłem, umarłem….
Podobno o wielkości artysty świadczy liczba coverów jego piosenek. Dodałbym, że jeszcze lepiej, gdy za to coverowanie biorą się artyści z jak najbardziej oddalonych szufladek. The Chameleons wypadaliby wedle tej zasady chyba całkiem nieźle. Muzyka, którą grali (a w zasadzie grają nadal – ale to skomplikowana sprawa), to ejtisowy, ponury post punk z nowofalową, klawiszową melancholią. Nikogo więc nie zdziwi…
Cold wave, new wave, post punk… Polska scena zawsze stała mocną reprezentacją w tych szufladkach. Wystarczy wspomnieć Siekierę, Made in Poland czy 1984, że o takich mainstreamach jak Republika i Aya RL nie wspomnę. To wszystko jednak dość zamierzchłe czasy – dziś opowiem o czymś nieco świeższym. Puławska grupa DHM zabłysnęła na mapie zimnej krainy u progu XXI wieku dwiema płytami:…