Jaka jest polska scena dark independent, każdy widzi i słyszy. Nie żeby brakowało na niej ciekawych wykonawców, w większości wypadków zdarza się jednak jakieś mniejsze lub większe „ale”. A to trzeba przymknąć uszy na wokal, a to zapomnieć, że już się słyszało te wszystkie patenty u setki zachodnich wykonawców albo ograniczyć playlistę do jednego utworu, bo tylko na tyle starczyło…
polak potrafi
Choć jakoś tak się złożyło, że piszemy głównie o zagranicznych artystach, staramy się także trzymać rękę na pulsie w temacie tego, jak kształtuje się obecnie polska muzyka. Nie ma tygodnia, abyśmy nie dostali przynajmniej kilku sygnałów od początkujących – lub już całkiem nieźle doświadczonych – zespołów z prośbą o promocję. Nie jesteśmy w stanie odpowiedzieć na wszystkie z nich, wiele…
Kiedy nasza redakcyjna specjalistka od americany i alt country przygotowywała jakiś czas temu przegląd dokonań Jaya Munly’ego, nawet nie przyszło mi do głowy, by prosić ją o wynalezienie przejawów tych nurtów na polskiej ziemi. No bo przecież ej, AMERICAna – nazwa zobowiązuje. Okazuje się jednak, że i w Polsce może powstać w tej materii coś interesującego i, o dziwo, wiarygodnego….
ShortyUnInc opowiada nam o śmierci, hip-hopie i swoim „Lazarus Syndrome„. Rajmund: Kiedy po raz pierwszy dotarło do Ciebie, że kiedyś umrzesz? ShortyUnInc: Hehe, nie wiem kiedy. Pewnie siedząc gdzieś, czekając na autobus, znajomego. Wiem za to, że często miewam takie myśli. Kiedy próbuję zrozumieć fakt, że kiedyś nie posiadałem jakiejkolwiek świadomości… I po prostu mnie nie było. Logicznie rozumując, skoro mnie…
Wskrzeszenie Łazarza, jako jedna z najważniejszych opowieści Pisma Świętego, przez setki lat zostało już wyeksploatowane przez najrozmaitsze teksty kultury: czy będą to ryciny Wita Stwosza, czy słynne obrazy Caravaggia i Van Gogha, aż po „Zbrodnię i karę” i „Interstellar”. Gdański producent ShortyUnInc nawiązuje do tego archetypu za pośrednictwem zjawiska medycznego zwanego syndromem Łazarza. Zachodzi ono wtedy, gdy po nieudanej akcji…
Rzadko mi się zdarza, aby album, o którym nie wiadomo praktycznie nic, był pewniakiem stawianym w ciemno na półce „Najlepszy Album Roku 2015”. W ogóle w muzyce jest to rzadkość, ale w tym przypadku nie mogło być inaczej, o nie. Gdyż – moi mili państwo – ten niepozorny krakowiak w kalesonach, który był bohaterem zeszłorocznego Space Festu, stworzył coś nowego, nietuzinkowego,…
Nigdy się nad tym nie zastanawiałem, ale pewnie gdyby to jakoś procentowo porównać, okazałoby się, że większość moich ulubionych polskich zespołów pochodzi z Łodzi (nie bez powodu zwanej czasem „polskim Manchesterem”). Pisałem już o NOT czy Hedone, zaczęło się to jednak znacznie wcześniej. Na przełomie lat dziewięćdziesiątych i osiemdziesiątych to, zdaje się, właśnie w Łodzi znajdował się ośrodek gotycko-nowofalowych klimatów,…
W zasadzie tarnowską grupę Ziyo można by pewnie rozpatrywać dziś w kategorii „one hit wonder”. Mimo że nazywany niegdyś „polskim U2” zespół miał parę hitów w latach dziewięćdziesiątych (i jeszcze pod koniec osiemdziesiątych), dziś kojarzony jest przede wszystkim z jednym: „Magiczne słowa” z płyty „Tetris”. Krążka, który z kolei zapisał się w annałach polskiej muzyki rozrywkowej za sprawą absurdalnie szpetnej okładki. Zespół zresztą…
Gdy tak od czasu do czasu poruszam na tym blogu tematykę vaporwave’ową, w zupełnie naturalny sposób rodzi się pytanie: no dobra, a dotarły już te dziwactwa do Polski? Cóż, na pewno jest pewne grono artystów, którzy się w tej stylistyce zdecydowali wyrażać. Nie brakuje w pełni prześmiewczych, jajcarskich kawałków takich jak ten czy ten. Jednakże projektów, które roztaczałyby jakąś konkretniejszą wizję, miały…