Nie sposób nie kochać Petera Gabriela. Już same jego najsłynniejsze płyty solowe – „So”, „Us” i „Up” – to wystarczający powód, by otaczać go uwielbieniem. Jest z nim jednak jeden dość poważny problem. Spójrzcie sobie na daty wydania wspomnianych albumów. No właśnie… Dla niezorientowanych: najsłynniejszy album Gabriela – wspomniane „So”, z którego pochodzą takie hity jak „Sledgehammer”, „Don’t Give Up”…
folk
W przerwach między słuchaniem szatańskiego dark electro, folk metalu zza granic Uralu i Blutengela zdarzają się momenty, kiedy moja dusza i powykręcany niczym węzeł gordyjski gust muzyczny domaga się odpoczynku i chwili spokoju. Wtedy zwykły ludź bądź nie-ludź mógłby rzec, że to dziwne, ale zadajcie sobie pytanie – czy aby na pewno? Czy wy też nie potrzebujecie chwili oddechu, spokoju…
Chłód, zachmurzone niebo, klify, które na szczycie są porośnięte zielonym dywanem traw i mchu. Wokół zaś wieje wiatr, chłodny wiatr rozwiewający me włosy na różne strony. Promienie słoneczne leniwie przebijają się poprzez szary puch na niebie, w tle odzywa się przeróżnej maści ptactwo oraz pomniejsze owady. Powietrze przepełnione jest delikatnym zimnem wdzierającym się do płuc, zaś wszechobecny zapach roślinności oraz…
Tym razem atmosferyczny doom metal mocno zakrapiany blackiem z domieszką metalu progresywnego i post-rocka. Jeśli odnajdujecie się choć w jednym z powyższych nurtów muzycznych, nie odejdziecie od głośników zawiedzeni. Agalloch wydał w zeszłym roku piąty studyjny album: „The Serpent & The Sphere”. Jestem osobiście zżyta od lat z dwoma albumami: „The Mantle” i „Ashes Against the Grain”. To one definiują…
W życiu każdego przychodzi taki moment, kiedy poznaje artystę, który wywraca mu pogląd na dany nurt muzyczny do góry nogami. Nikt przecież nie spodziewa się mroku w country. A jego personifikacją jest najbardziej tajemnicza i elektryzująca postać, jaką do tej pory dane mi było usłyszeć: Jay Munly. Niesamowicie twórczy muzyk i tekściarz, który od niemal dwudziestu lat snuje swoje pokręcone…
Jakiś bliżej nieokreślony czas temu w kinach gościł pewien film meksykańskiego reżysera, Guillermo del Toro, pod magicznie brzmiącym tytułem „Labirynt Fauna”. Do dziś pamiętam, jak bardzo oczarował mnie efekt jego pracy i na zawsze pozostanie on w topce mych ulubionych produkcji kinowych. Co prawda dopiero z czasem pojąłem i zrozumiałem ten tytuł oraz to, o czym dokładnie traktuje. Oczywiście nie przyszło…
Jednym z moich ulubionych pisarzy jest Cormac McCarthy. Po przeczytaniu epickiej opowieści pt. „Suttree” zacząłem googlować, czy przypadkiem nie ma w planach adaptacji filmowej. Nie wiem, coś w tej opowieści przemawiało za obrazem. Naturalnie, nie byłoby to łatwe podejście — dużo trzeba by wyciąć — ale potencjał niewątpliwie był. Dość szybko okazało się, że przeniesienia na srebrny ekran raczej nikt…
Wovenhand to David Eugene Edwards. Szczery, skromny, uduchowiony artysta, który w wyjątkowo nienachalny sposób raczy słuchacza swoją muzyką. Jego własną próbą komunikacji ze Stwórcą towarzyszącym mu od najmłodszych lat. „Refractory Obdurate”, najnowsza płyta w jego dorobku, wywołuje na początku jedną emocję: zaskoczenie. Co się stało z balladami roztapiającymi nawet najodporniejsze serca? Gdzie się podział znak rozpoznawczy w postaci niepowtarzalnego, 127-letniego mandolino-banjo?…
Mike Oldfield to oczywiście pełen mainstream. Któż z nas nie zna słynnych „dzwonów rurowych” (przynajmniej części) albo jego hiciorów z Maggie Reilly: „Moonlight Shadow”, „Foreign Affair”, „To France”…? Dlatego oczywiście sięgnę po coś innego. Album, który zawsze tkwił w cieniu tych dokonań, a jest chyba największym arcydziełem w dorobku brytyjskiego multiinstrumentalisty. Wydany po przytłoczeniu popularnością „Tubular Bells” i „Hergest Ridge”,…