Od samego początku spodziewałem się, że to będzie niesamowity wieczór – nie podejrzewałem jednak, że jego niesamowitość rozpocznie się już w drodze na koncert. Jeśli czytaliście mój wywiad z Luisem, to na pewno pamiętacie, o jakim filmie mi opowiedział – historii Ritchiego Valensa, „La Bamba”. Siedząc w tramwaju rozmyślałem, co to się zaraz będzie działo, aż nagle moich uszu dobiegła…
dark wave
Po omówieniu z grubsza najważniejszych filarów dyskografii Coila – „The Ape of Naples”, „Love’s Secret Domain” i „Horse Rotorvator” – przyszła pora na dwuczęściowy cykl, który w zasadzie można nazwać kolejnym pełnym wydawnictwem po „Love’s Secret Domain” (mimo że obie płyty dzieli osiem lat). Oczywiście w tym czasie John Balance i Peter Christopherson bynajmniej nie zamknęli się w domu, by…
Jaka jest polska scena dark independent, każdy widzi i słyszy. Nie żeby brakowało na niej ciekawych wykonawców, w większości wypadków zdarza się jednak jakieś mniejsze lub większe „ale”. A to trzeba przymknąć uszy na wokal, a to zapomnieć, że już się słyszało te wszystkie patenty u setki zachodnich wykonawców albo ograniczyć playlistę do jednego utworu, bo tylko na tyle starczyło…
Jak na gościa, który śpiewa rzeczy w stylu Zabierz mnie daleko stąd, bym uciekł od siebie samego, bo urodziłem się by cierpieć, Luis Vasquez okazał się całkiem sympatycznym i otwartym rozmówcą. Porozmawialiśmy sobie o jego doskonałym ostatnim albumie, „Deeper” (sprawdźcie naszą recenzję), filmach, Berlinie, koncertach i paru innych rzeczach. Zawsze przedstawiałeś The Soft Moon jako swój solowy projekt, który ma…
For a guy who sings things like Take me far away / to escape myself / I was born to suffer, Luis Vasquez turned out to be a really nice and forthcoming interlocutor. We’ve talked about his brilliant last album „Deeper”, Berlin, films, gigs and lots more. You always presented The Soft Moon as your solo project which main goal…
No i dotarliśmy do tego momentu. Po omówieniu najważniejszych momentów w karierze Gary’ego Numana pod pretekstem krążków „The Fury”, „Metal Rhythm” i „Splinter (Songs From a Broken Mind)”, doszliśmy do płyty, od której wszystko zaczęło się na nowo: „Sacrifice”. Kiedy ostatnio opowiadałem wam o Numanie, wydał on bardzo sympatyczną, choć wciąż tkwiącą w stylistyce ejtisowego popu, płytę „Metal Rhythm”. Mimo…
Dokładnie 125 lat temu urodził się Howard Philips Lovecraft – legendarny pisarz grozy, którego nie trzeba chyba bliżej przedstawiać. Jego dorobek literacki i wykreowana w nim tzw. mitologia Cthulhu zainspirowały niezliczone dzieła popkultury – w tym wiele świetnych piosenek i płyt. W zestawieniach muzycznych zawsze padają takie kapele jak Metallica, Fields of the Nephilim, Cradle of Filth czy wiele innych…
Cóż… Lipiec w tym roku nie należał do miesięcy, w których moje teksty pojawiają się prawie że co tydzień. Spoglądając na naszą rozpiskę – a jakże, jak każdy szanujący się blog o jakiejkolwiek tematyce, który regularnie publikuje nowe teksty, posiadamy takowe coś! – wręcz złapałem się za głowę, widząc raptem 2 publikacje podpisane moim pseudonimem. Za to nasz Ojciec Dyrektor…
Darkjazz – wymarzone tło muzyczne do koszmarów sennych, wieczorów z zadymionej knajpie, towarzystwa szklaneczki whisky i filmów Davida Lyncha. Czy to tylko efektowny szyld marketingowy, czy może autentycznie ciekawa nisza muzyczna? Czym dokładnie jest ten zabarwiony na czarno jazz? Postaram się odpowiedzieć na te pytania w jedyny słuszny sposób – prezentując najsmaczniejsze kąski podpisujące się tą etykietką. Angelo Badalamenti –…