Gdy w 2005 roku wpadła mi w ręce płyta eksgitarzysty Republiki i znanego aktora, Jacka Bończyka, pod jakże zachęcającym tytułem „Depresjoniści”, byłem zachwycony. Obu artystom udało się wykreować nową jakość, pozostając jednocześnie w znajomych, republikańskich rejonach. Niestety, chwilę potem zrobiło się cicho. Zbyt cicho. Panowie co prawda sformowali w tym czasie swój zespół (i przy każdej okazji podkreślają, aby już nie…
avantgarde
Więcej o Anderze i jego płycie „Lamenty” przeczytacie tutaj. „Lamenty” są niezwykle spójne, tworzą całość, są jak opowieść. Czy podczas nagrań miałeś jakąś konkretną historię w głowie? Płyta brzmi jak concept album. Taki, z którym chciałabym się zaszyć przy ogniu w lesie. Tak, chodziło mi o wieczny cykl śmierci i życia pełnego radości lub cierpienia. Istniejemy na tym świecie w świadomości, że kiedyś…
Każdy z nas ma rożne upodobania muzyczne. Niektórzy ludzie polegają na szufladkach, ograniczając się do subkultury, do której przynależą. Inni są wierni brzmieniom swojej młodości: ewentualnie od czasu do czasu dają szansę nowym dźwiękom. Osobiście staram się codziennie poszerzać muzyczne horyzonty: jednego dnia mam ochotę skakać pod sufit, wsłuchując się we wściekle riffy Mastodona, czasami marzy mi się podołować przy smętnej poezji…
Chelsea Nikkel to ukrywająca się pod pseudonimem Princess Chelsea, urodzona w Nowej Zelandii wokalistka i pianistka. Na koncie ma udział w grupach Teen Wolf oraz The Brunettes. Wygląda i ubiera się jak 14-letnia dziewczynka, kocha stare animacje Disneya, nigdy też nie rozstaje się ze swym kotem Winstonem. Zasłuchuje się w piosenki Black Sabbath, a potomka nazwałaby Lucifer. Jeżeli jeszcze nie…
O Skinny Puppy zapewne już słyszeliście, więc czas byście zapoznali się z jednym z wielu projektów pobocznych, za którymi stoi cEvin Key. W 1985 Key był inżynierem dźwięku wokalisty The Legendary Pink Dots, Edwarda Ka-Spela, podczas jego trasy koncertowej po Kanadzie. Z połączenia ich sił powstało The Tear Garden. W tym samym roku została wydana EP-ka, którą wyprodukował Dave „Rave” Ogilvie,…
Lost in the noise I am free – głosił kiedyś Jaz Coleman z Killing Joke. Cytat ten świetnie opisuje najnowsze dzieło Bena Frosta, „A U R O R A”, które spokojnie można by uznać za instrumentalną wersję Swans. Ale zanim dowiecie się, dlaczego tak uważam, zapewne chcielibyście poznać pana Frosta i przeczytać, czym przykuł moją uwagę. Australijczyk rozpoczął swoją muzyczną przygodę w 2001…
Jeśli wierzyć ciotce Wikipedii, Uroboros to staroegipski i grecki symbol przedstawiający węża z ogonem w pysku, który bez przerwy pożera samego siebie i odradza się z siebie. Ogólnie symbol ten ma wiele znaczeń zależnych od kontekstu. Przez alchemików jest uważany za zobrazowanie powtarzającego się procesu przemiany materii (woda w parę, para w wodę, woda w lód i tak w nieskończoność),…
Lubimy skandale. Lubimy być szokowani i straszeni. Nie bez powodu najlepszą reklamą jest kontrowersja. Masom jednak na ogół wystarcza sztucznie kreowany przez media szum. Udowodnił to chociażby Marilyn Manson, który zyskał popularność szokując czym tylko się dało, ale pozostając w klateczce mainstreamu (inna sprawa, że potem sam się w tym układzie nieźle pogubił). Chcemy być straszeni, ale jednocześnie czuć się…
Na Zachodzie mają Perturbatora, Power Glove, Miami Nights 1984 i sto tysięcy innych projektów, które znajdziecie na Bandcampie, ale Polacy nie gęsi i swój 80s revival movement też mają. Przynajmniej coś na kształt… Bo jednoosobowy projekt The Syntetic (znany też jako Miszcz Pawarotti czy Człowiek Widmo – od tytułu jego najbardziej znanego utworu) to przedsięwzięcie, któremu nie sposób odmówić zamiłowania do muzyki…